Zabijali swoją rodzinę, mordowali swój lud, a mimo to zostali świętymi

W pierwszych wiekach kościoła to lud decydował, kto ma zostać świętym. Nie było wtedy dokładnej weryfikacji kto ma zostać świętym. Czasami kult opierał się na podaniu bądź legendzie, a postać historyczna nigdy nie zagościła w dziejach. Innym razem wystarczyło, że zginął tragicznie jako chrześcijanin, aby przyoblec się natychmiastowo w święto. Poparcie ludy było wystarczające, by biskup uznał dane osoby za święte.  Gdy sporadycznie wybierali sobie osobę, której zaczęli oddawać cześć, pielgrzymowali do jego grobu oraz modlili się za dokonywanie za jego pośrednictwem cuda. Nie zapomnijmy, że lud nie miał żadnej styczności ze swoimi władcami. Widywał ich jedynie w oddali, a ich obraz był kreowany przez księży, mnichów, świeckich panów i plotkarzy. Dlatego wystarczyły tylko dobre umiejętności propagandy by zwykły władca przerodził się w świętego. Mimo, że ostateczny głos nadal należał do kościoła.

Dopiero w 1234 roku, papież Grzegorz IX ogłosił, że przypadek każdego przyszłego świętego musi zostać zbadany. A co ze świętymi?

Konstantyn Wielki został uznany za świętego tylko przez Kościół prawosławny. W 326 r. skazał na śmierć Kryspusa – swego syna z pierwszego małżeństwa. Kilka miesięcy później zlecił zabójstwo swej drugiej żony Fausty: zamknięto ją w łaźni parowej dopóki się nie udusiła.

Chrześcijanin Chan Bułgarów Borys I przyjął chrzest nocą w 864 r. Dokładna data nie jest znana ponieważ władca nie chciał rozgłosu wśród swojego pogańskiego kraju. Jednak nie każdemu spodobała się taka decyzja. 52 zbuntowanych przywódców kazał stracić wraz z ich rodzinami.

Stefan I władca Węgier rozpoczął swoje panowanie w 997r. Po śmierci swojego jedynego syna na polowaniu popadł w żałobę. Nie miał innych dzieci, które mógłby odziedziczyć po nim tron, a przyszłym następcą tronu w kolejności miał zostać jego kuzyn Vazul (Będący zwolennikiem pogańskich porządków). Dla obecnego króla było to niedopuszczalne by władzę nad królestwem sprawował poganin. Lekceważony Vazul wziął udział w spisku, którego celem było pozbawienie życia Stefana. Plan jednak się nie powiódł, a król oślepił swojego krewniaka, a do jego uszu wlano rozpuszczony ołów. A jego synowie zostali wygnani z kraju. 

Obecnie procedura kanonizacyjna regulowana jest przez konstytucję apostolską Divinus perfectionis Magister wydaną 25 stycznia 1983 roku przez papieża Jana Pawła II.

Podstawowym faktem świadczącym, że dana osoba jeszcze za życia, a najczęściej po śmierci, cieszy się szczególnymi względami u Boga, są czynione przez nią cuda. Podstawowe aspekty świętości – przykładne życie i zaistniałe cuda za wstawiennictwem świętego – stanowią podstawę w obecnej procedurze kanonizacyjnej.